historia jednego stołka

   Gdy wprowadziliśmy się do naszego mieszkania poprzednicy, poza nieuregulowanym rachunkiem za wodę, zostawili nam w prezencie stary stołek- zwykły taboret, jakich w naszych domach w latach zaprzeszłych było mnóstwo. Szczerze nie lubiłam tego typu siedziska ale skoro trwał remont stołek pozostał do jego zakończenia. O dziwo, po ukończeniu prac taboret nie wyleciał z hukiem do śmietnika a stał się meblem najczęściej przestawianym, wyciąganym i chowanym. Służył jako drabina, podstawka lub normalnie jako przedmiot do siedzenia. I choć przez ponad dziewięć lat kuł w oczy swoim okropnym wyglądem, sama muszę się przyznać, że osobiście traktowałam go jako najlepsze krzesło do maszyny.
 Skoro mebel ten był tak często przez nas użytkowany musiałam coś zmienić w jego wyglądzie. No sami przyznajcie, nie jest to sprzęt jaki można zaprezentować przy gościach.

 

   Chwyciłam papier ścierny, puszkę farby i postanowiłam "pimp my stołek". Ponieważ dawno nie zsiadałam do maszyny to kolejny pomysł jaki wpadł do mojej głowy sprawił mi wiele przyjemności i uszyłam pikowaną poduchę, którą przy pomocy gumek zamontowałam na taborecie. No i jak? Chyba nie trzeba go teraz chować przed ludźmi?

   Muszę Wam powiedzieć jeszcze o moim postanowieniu. Ponieważ nie lubię jesieni, czego wcale nie ukrywam, bo źle mnie nastraja do życia, postanowiłam przestać z nią walczyć i pogodzić się z tym, że jest. Dlatego oprócz wrzosów na balkonie wprowadziłam je do domu i wiecie co? Zrobiło się jakoś przyjemniej.

   Pozdrawiam Was więc wyjątkowo jesiennie.