pomocnik

   Witajcie w niedzielny poranek. Cieszę się niezmiernie, że grono osób w manitowisku stale się powiększa. Nowe obserwatorki przybywają a moje serce raduje się, że znajdujecie powody, żeby u mnie pozostać. Dziękuję, że jesteście.
   Wiecie, że do Świąt pozostały już tylko dwa tygodnie? Czas leci nieubłaganie. Osobiście jestem ze wszystkim do tyłu. Niby siedzę w domu tyle czasu ale z chorym Lulkiem zbyt wiele zrobić się nie da. Chore dziecko jest marudne i leżenie w łóżku wcale tej sytuacji nie poprawia. Muszę stale siedzieć przy niej i ją zabawiać bo widać, że brak spacerów i szkoły szalenie jej doskwiera. Muszę ją również pochwalić, bo ostatnio po raz pierwszy w swoim życiu upiekła pierniczki- wszystko zrobiła sama. Mama pomagała tylko we wkładaniu i wyciąganiu z piekarnika. Efekt jest super i z całej puszki ciastek pozostała połowa. Dobrze, że w lodówce od jakiegoś czasu dojrzewa ciasto piernikowe.
   Dobre duszki chyba zobaczyły, że jestem ze wszystkim w polu i wczoraj w moim domu pojawił się pomocnik. Skrzat Emil przybył na pomoc. Odkąd przekroczył próg mojego domu wszystko stało się proste, łatwe i przyjemne, bo Emil roztacza wokół siebie aurę dobrej atmosfery.

   Emil jest dokładnie taki, jaki miał być. Powstał w mojej głowie, więc jest spełnieniem moich fantazji. Ponieważ jest skrzatem świątecznym ma choineczkę- a że jest pomocnikiem, posiada dwa woreczki z różnościami, dzięki którym jest niezastąpiony przy wszelakich pracach. Najważniejsze jest jednak to, że jest skrzatem o wspaniałym charakterze i dzięki niemu moje nastawienie do życia uległo zdecydowanej poprawie.

   Zresztą sami zobaczcie. Zdołałam uszyć poduchy i choinkową girlandę. Jako, że w kwestii świąt jestem tradycjonalistką będzie czerwień, dużo czerwieni :).

  A teraz zmykam bo Emil kręci się po kuchni i wyraźnie nawołuje mnie do pracy.