Prezes

   Witajcie.

   Dzisiaj zapowiada się dłuższy post i od razu muszę Was o tym uprzedzić :). Można sobie zaparzyć kawy lub herbaty, rozsiąść się wygodnie przed komputerem i przystąpić do czytania ;).

   Muszę Wam opowiedzieć historię jaka mi się dzisiaj przydarzyła. Więc rozpoczynam. Wracam z pracy. Przedzieram się przez chodniki zasypane do połowy śniegiem. W rękach niosę siatki z zakupami. Idę szybko, bo trzeba odebrać jeszcze dzieci od dziadków, przygotować coś do jedzenia. Nagle coś mi mignęło przed oczami. O kurcze!- myślę sobie. Nie dość, że jestem stara, ślepa to jeszcze mam mroczki przed oczami. Ale nie, tam naprawdę coś jest. O matko jedyna. Błagam, żeby to nie był tylko szczur! No nie, na szczura to mi nie wygląda, jakiś taki dziwny kolor i nie te proporcje ciała. Ciekawość mnie zjada i bierze górę nad lekkim przerażeniem. Podchodzę bliżej. Kucam i zaglądam pod krzaczek. Co to jest? Nagle moim oczom ukazuje się on w całej swojej okazałości. Jest malutki i grubiutki, trochę naburmuszony, jednak wzbudza moją sympatię. Patrzy na mnie tymi swoimi czarnymi ślepiami i strzyże wysoko postawionymi uszami. Nie mogę ukryć swojego wzruszenia i on to bezczelnie wykorzystuje, wychodzi z krzaków. Podchodzi do mnie. Te jego oczy. Wyciągam rękę a on, nadal udając lekko naburmuszonego, podchodzi bliżej. Widzę, że chce się zaprzyjaźnić. Zresztą ja też tego pragnę. Jak go nie lubić. Toż to chodząca czysta wesołość.

   I tak to ja i mały króliczek staliśmy się przyjaciółmi. Dałam mu na imię Prezes i chyba nie muszę tłumaczyć dlaczego :). Prezes zamieszkał z nami i powiększył grono króliczej rodziny.

   Kolejna rzecz to wyróżnienia. Jestem, uwierzcie mi, że piszę to szczerze, ogromnie zaskoczona i bardzo szczęśliwa, że doceniacie mój blog przyznając mu kolejne wyróżnienia.

   Pierwsze  wyróżnienie otrzymałam od Beaty Raczyńskiej. Dziękuję Ci kochana z całego serca. Osobiście zapraszam Was na blog Beaty, która maluje piękne anioły i nie tylko. Kto tam jeszcze nie był niech szybko to zmieni.

  Drugie wyróżnienie przyleciało z titkolandii. I tu muszę odpowiedzieć na kilka bardzo zabawnych pytań.

1. Opisz krótko swojego chcieja twórczego- przychodzi do mnie wówczas, gdy najmniej się tego spodziewam. Siada na ramieniu i cichutko szepce do ucha. Z każdą chwilą się rozkręca. Zaczyna krzyczeć, skakać po moich kolanach i wierci mu dziurę w brzuchu. Na poje ręce patrzy wzrokiem przeszywającym, tak że ciarki po nich biegają. Gdy tylko zasiądę do pracy wycisza się, siedzi i obserwuje jak postępuje realizacja narzuconego projektu. 
2. Nadaj mu imię- natentychmiast.
3. Przypisz mu kolor- jaskrawoczerwony.
4. Napisz jaki ma charakterek. Jest natrętny, namolny, niecierpliwy. Napada na mnie  i dręczy i męczy i nakazuje brać się do pracy. 
5. Do jakiego zwierzątka byś go porównała. Do pchły.
6. Co lubi robić Twój chciej gdy jest zaspokojony. On niestety bardzo rzadko ma dość. Gdy tylko skończę ma już gotowy nowy plan działania. Są chwile, gdy już jednak pada na twarz i wówczas czyta ze mną książkę lub na leniucha ogląda jakiś film w telewizorni. 
7. Twój sposób na relaks. Głównie realizacja projektów chcieja. Ciepła kąpiel w wannie, dobra książka. Wyjście na działkę i grzebanie w ziemi. 
8. Twój zapach D&G od lat.
9. Twój sposób na smutek. Smutek trzeba albo przepłakać albo przepracować.
10. Twoje ulubione jedzonko. Lubię praktycznie wszystko, nie mam ulubionych potraw. Przepadam za mięskiem, sałatkami.
11. Twoja muzyka na dzień dobry. Każdy dzień witam z Jarkiem Kuźniarem słuchając wiadomości. W drodze do pracy już słucham muzyki U2, Linkin Park, Queen, ostatnio nawet Bednarka. Jestem bardzo otwarta na dźwięki. 

Jeszcze raz dziewczyny dziękuję Wam z całego serca. Zwyczajowo nie nominuję poszczególnych blogów do wyróżnienia, nie potrafię tego zrobić. Jednak autor każdego z blogów, które obserwuję, jeżeli tylko ma ochotę niech przyjmie ode mnie wyróżnienie. Powiem szczerze, że jestem ciekawa Waszych odpowiedzi na pytania ułożone przez Tit, więc będzie mi niezmiernie miło, gdy na nie odpowiecie.

   Kochani dziękuję, że ze mną jesteście, że komentujecie moje posty. Fajnie, że w manitowisku pojawiają się nowe twarze, które witam bardzo serdecznie.

   Teraz zmykam bo króliki rozbiegły się po mieszkaniu.